Τον Απρίλιο του 1941 όταν οι Ιταλοί πήραν υπό την κατοχή
τους τα Επτάνησα, δεν είχαν σκοπό απλώς να "κάνουν κατοχή", αλλά να τα
προσαρτήσουν έχοντας στο μυαλό τους την Βενετική τους ιστορία. Γι' αυτό τον
σκοπό πήραν επαχθή μέτρα για τους νησιώτες όπως απαγόρευση επικοινωνίας και του
εμπορίου με την Ελλάδα. Απαγόρευση ελληνικών
εφημερίδων, αναγκαστική αποχώρηση από τα νησιά όσων δε γεννήθηκαν σε αυτά.
Αντικατάσταση γραμματοσήμων και χαρτοσήμων με Ιταλικά. Απομόνωση υποκαταστημάτων
ελληνικών τραπεζών και τελικά την εισαγωγή της Ιονικής δραχμής με ταυτόχρονη
απαγόρευση της κυκλοφορίας της Ελληνικής δραχμής.
Στο βιβλίο του ο Κ.Π. Φωκάς-Κοσμετάτος "Η εισαγωγή της
ιταλικής ιονικής δραχμής εις την Επτάνησον (1941-1943)" που εξέδωσε το
1946 περιέγραψε την παραπάνω κατάσταση. Μεταξύ άλλων ξεχώρισα μια παράγραφο,
όχι για να τονίσω κάτι για τα χαρτονομίσματα, αλλά για να κάνουμε μια σύγκριση
με το σήμερα, με αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Διαβάστε προσεκτικά το
κείμενο και δώστε βάση στις τελευταίες τρεις σειρές. Σας θυμίζει κάτι το
σκηνικό που περιγράφει ο συγγραφέας; Ας αναλογιστούμε ότι ασχέτως αν και
πέρασαν δεκαετίες, οι τακτικές των κατακτητών παραμένουν οι ίδιες.
"...Τα μέτρα όμως ταύτα, όσον πιεστικά και αν ήσαν, εκρίνοντο
από τους Ιταλούς ως, κατά το μάλλον ή ήττον, αστυνομετικού χαρακτήρος,
ανεπαρκή, άρα δια την εμπέδωσιν παρά τοις Επτανησιοίς της πεποιθήσεως περί της
επικειμένης προσαρτήσεως των Ιονίων εις την "Μεγάλην" Ιταλίαν. Δι'
αυτό, λοιπόν, έπρεπε, το ταχύτερον, να συμπληρωθούν με κάτι το ουσιαστικότερον,
με νομισματικόν τι μέτρον, δια του οποίου η οικονομία της Επτανήσου
ν'απεκόπτετο ριζικώς από τας προπολεμικάς της συνήθειας, τας σχέσεις της, την
εξάρτησιν της από την ηπειρωτικήν Ελλάδα, μέτρον το οποίον να ήσκει τοσούτον
ισχυράν ψυχολογικήν επίδρασιν επί των νησιωτών ώστε να τους κάμψη και "να
το πάρουν απόφασιν" ότι η Επτάνησος θα προσήρτατο μετ'ου πολύ και
οριστικώς εις την Ιταλίαν. Φυσικά, παραλλήλως προς αυτό, και τα ήδη ληφθέντα
μέτρα θα διατηρούντο και μάλιστα θα επετείνοντο, και πολλά άλλα θα ελάμβάνοντο
κατάλληλα ίνα αμβλύνουν την πατριωτικήν αντίστασιν των κατακτηθέντων και δη
τοιαύτα ώστε να καταβιβάσουν το βιοτικόν των επίπεδον μέχρις απογνώσεως και, ούτω,
ή να δεχθούν αδιαμαρτυρήτως την υπαγωγήν των εις την Ιταλικήν Αυτοκρατορίαν ή
να μεταναστεύσουν είς την ηπειρωτικήν Ελλάδα, ίνα μη αποθάνωσις εκ πέινης. Η
συνέπεια τούτου αραίωσις του ελληνικού των νήσων πληθυσμού, και αν ακόμη
προσελαμβανε τον χαρακτήρα πάνδημου μετοικεσίας, θα ήτο ό,τι ακριβώς εποθούν
και εθεώρουν εξυπηρετικόν των κατακτητικών σκοπών των..."
